Een paralympisch kampioen in het Vonderkwartier! Echt waar, Niels Vink (18) won goud als rolstoeltennisser en heeft nog veel meer dromen.
Wie ben je?
Niels is 18 en heeft een grote passie die hem ver gebracht heeft! In Tokyo won hij goud (quad double) en brons (quad single) op de paralympische spelen. Hij woont de helft van de tijd met zijn vader, de vrouw van zijn vader (Sanne), zusje Roos (11) en broertje Joep (9) aan de Maria Stuartstraat. “Mama woont in Stiphout, daar was ik het meest van de tijd. Sinds in een rijbewijs heb, kies ik zelf.”
Toen hij goud won, ontplofte zijn telefoon, zoveel berichtjes kreeg hij. Niels zag zichzelf ook ineens op allerlei nieuwswebsites verschijnen, een heel bijzondere en leuke ervaring. Laats kwam hij erachter dat iemand zelfs een Wikipedia pagina van hem gemaakt heeft, ook een leuke verrassing!
Tot zijn negende jaar sportte Niels nog niet, maar dat veranderde toen hij in 2012 met zijn moeder naar de paralympische spelen in Londen ging. Hij probeerde wat sporten en vond zijn passie in het rolstoeltennis. Sindsdien doet hij alles voor de sport, alles voor de gouden medaille!
Dromen heeft hij genoeg: bij het verschijnen van dit portret is hij in Orlando, hij doet mee aan de masters. Hij wil een grand slam winnen in de single. Hij wil nummer één van de wereld worden. En natuurlijk Parijs, de paralympische spelen in 2024, daar wil hij goud in de single winnen.
Wat doe je?
Nog meer bereiken in de topsport, dat is zijn droom. Maar niet de enige: Niels doet de opleiding “Sport en Bewegen” aan het Summa College. Hij wil gymles geven op de basisschool. Vorig schooljaar liep hij het hele jaar stage op zijn oude basisschool in Stiphout: “Kinderen zeggen wat ze denken, dat vind ik juist zo leuk aan kinderen. De eerste dag vragen ze me de hemd van het lijf over mijn rolstoel en de ziekte die ik had. En daarna is het klaar, nieuwsgierigheid is bevredigd en de rest van het jaar vinden ze het normaal dat ik gymles geef in mijn rolstoel.”
Niels zat dus op een reguliere basisschool, die gelukkig wel gelijkvloers was. Veel aanpassingen waren er niet nodig, Niels vond altijd zijn eigen oplossing. Zo is het nog steeds, Niels is lekker eigenwijs. Als iets niet gaat, vindt hij een andere manier. Zijn beperking beperkt hem niet: “Ik heb een positieve instelling en kijk altijd naar wat wel kan en niet naar wat er niet kan.”
Niels zou zijn opleiding kunnen splitsen en 2 jaar over leerjaar 2 doen, door zijn topsportstatus, maar hij wil altijd het beste uit alles te halen: “Ik probeer mijn opleiding gewoon in 3 jaar te halen. Ik krijg alle ruimte voor mijn sport, door mijn A-status vanuit NOC-NSF, je hoeft dan niet alle uren te volgen.” De mensen op zijn opleiding en stage steunen hem, sport gaat voor alles. Hij is er dankbaar voor: “Dat soort mensen in je omgeving heb je wel nodig.”
Waar kan de buurt je van kennen?
Dikke kans dat je deze kampioen weleens live in actie hebt gezien: “Ik ga weleens met mijn broertje Joep op het plein basketballen of tennissen. En in de speeltuin ga ik ook weleens voetballen met Roos en Joep.” En anders heb je zijn auto misschien weleens zien staan: helemaal vol met stickers van sponsoren.
Niels werd na de spelen officieel gehuldigd in Helmond, maar het Vonderkwartier bleef niet achter. Zijn buren in de Maria Stuartstraat organiseerden een leuke verrassing!
“We gingen met zijn vijven uit eten in de stad. Na het eten stelde papa voor om nog een wandeling te maken. Dus dat deden we. Toen we thuis kwamen, stond de hele straat stond buiten en alles was versierd met oranje slingers. Toen snapte ik waarom papa wilde wandelen, we waren te vroeg klaar met eten!”
Wil je Niels helpen om zijn droom te bereiken? Hij doet er alles voor, maar kan wel wat financiële steun gebruiken om naar de spelen in Parijs te kunnen. Via nielsonwheels.com kun je hem sponsoren en kun je nog meer lezen over zijn weg naar de medailles!