Het Vonderportret van juni gaat voor het eerst niet over een wijkbewoner. Het is echter wel iemand die dagelijks urenlang in het Vonderkwartier te vinden is. PostNL-bezorger Tom Baars is een bekend gezicht voor vrijwel iedereen. In december helpt hij de Vondersint, maar ook de rest van het jaar staat hij met pakketjes voor de deur. Lees verder.
Wie ben je?
Tom (51 jaar) woont met zijn vrouw en 2 kinderen in Lommel, België. Hij is opgegroeid in Reusel en vanaf zijn 16e samen met Wilma. Zodra ze 18 waren zijn ze samen gaan wonen in Bladel. Hun grote droom was om zelf een huis te bouwen. Toen ze in 2002 hoorden dat er net over de grens een mooi perceel te koop stond, begon het te kriebelen en hebben ze de stap gewaagd. Zoon Steven (20 jaar) en dochter Roséanne (13 jaar) zijn er opgegroeid, dus hebben hun sociale leven vooral in België. Tom wil er ook niet meer weg, maar komt toch graag dagelijks naar het Vonderkwartier.
Wat doe je?
Timmerman en kok, de twee
beroepen waar Tom voor geleerd heeft. Hij heeft enkele jaren gewerkt in deze
sectoren, maar in 1989 kreeg zijn carrière een
flinke draai. Zijn schoonvader was postbode en dat leek hem ook heel leuk. Zo
leuk dat zijn schoonvader hem binnenleidde bij PTT (tegenwoordig PostNL). Hij
werkte zo’n 23 jaar als postbode, vervolgens 3 jaar als bezorger in
buitengebieden en is nu al 5 jaar de vaste pakketbezorger van het
Vonderkwartier.
In zijn vrije tijd is Tom graag
actief bezig in en rondom hun zelfgebouwde huis. Binnen heeft hij een eigen
fitness ingericht en buiten ligt er een flinke siertuin op hem te wachten. Tijdens
dat tuinieren komt Tom goed tot rust. Lekker naar de vogels luisteren is wat
hem betreft een goede afwisseling van zijn drukke werkweek. Zeker nu, tijdens
de coronacrisis, kan hij die rust goed gebruiken. Hij maakt veel overuren want
er wordt ontzettend veel besteld. De
drukke kerstdagen stellen opeens niets meer voor.
Waar kan de wijk je van kennen?
U hebt ongetwijfeld de deur weleens voor Tom open gedaan. Hij loopt dagelijks in en rondom onze wijk om bestellingen te bezorgen. Het Vonderkwartier is wat hem betreft een fijne plek om te werken, net een dorp in de stad. Mensen zijn altijd vrolijk, hij noemt ze gewoon bij naam en voelt veel waardering. Zijn collega’s snappen niet dat zijn busje op het einde van de dag altijd leeg is, maar voor Tom is het nooit een probleem om een pakketje bij de buren af te geven. Als hij hier weg moet, levert hij zijn sleutel in. Al zal dat niet zomaar gebeuren, want wij willen deze vrolijke bezorger ook niet kwijt.