Vanaf 2019 willen we elke maand op deze plek kennismaken met een bijzonder gewone wijkbewoner, die we vragen naar wat zij doen in het Vonderkwartier. We trappen nu vast af met Marit, die deze rubriek gaat verzorgen. Zij woont sinds twee jaar met Remco in de Amalia van Anhaltstraat. Wat doet ze als ze niet de wijk rondgaat om verhalen te verzamelen?
Wie ben je?
Ik ben opgegroeid in een kleine (niet eens een pinautomaat!) plaats in de Kempen en dus een echt dorpsmeisje. Ik ben nu 26 maar nog wekelijks te vinden in dit gehucht bij vrienden en familie én de mooiste voetbalclub van Zuidoost Brabant: ZSC. Ik woon nu drie jaar in het Vonderkwartier (één jaar aan de Vonderweg en twee jaar in de Amalia vanAnhaltstraat) en proef daar gelukkig ook wat van de dorpse sfeer. Mensen begroeten elkaar op straat, de wijkvereniging is erg actief en ’t Vonderke is een gezellig buurtcafé.
Wat doe je?
Ik heb hbo communicatie gestudeerd en werk nu 4,5 jaar bij het bouwbedrijf Ballast Nedam in Eindhoven.Het kantoor staat op de Limburglaan langs de Albert Heijn XL, dus ik kan er iedere ochtend bijna rollend naar toe. (Om praktische redenen ga ik trouwens maar gewoon te voet.) In januari start ik met mijn nieuwe baan bij een bedrijf in Woensel, dus dan zit rollen er helemaal niet meer in.
In mijn vrije tijd ben ikveel bezig met voetbal, zowel spelen als kijken. Doordeweeks kijk ik samen met Remco naar Voetbal Inside en de Champions League en in het weekend worden de eredivisiewedstrijden ook goed gevolgd. De zondag is vooral een echte voetbaldag: eerst in de vroege ochtend (10u!) zelf een balletje trappen, daarna gezellig de kantine in én de kernploeg (ZSC1) van de club supporteren. ’s Avonds lekker op tijd de bank op en Studio Sport kijken. Tonpraten met twee vrienden is ook een grote hobby van me, maar dat is helaas maar drie avonden per jaar. De voorbereidingen voor de volgende show zijn al bezig, want in januari mogen we weer het podium op!
Waar kan de buurt je van kennen?
I.v.m. het gebrek aan een rijbewijs ga ik overal te voet naar toe. Ik loop dus dagelijks op-en-neer naar het werk, heen-en-terug naar de fitness maar ook meerdere keren per week het centrum in. Vaak om een hapje te eten (derde grote hobby), of gewoon een boodschapje te doen. Ik breng ook regelmatig een bezoekje aan ’t Vonderke, dus daar kom ik ook vaak buren tegen. Ik hoop dit nog lang zo te blijven doen, want voel me echt thuis in het Vonderkwartier.