Louis Schellekens vertelt over de jaren ’30 en ’40

Het Vonderkwartier een halve eeuw geleden.

Op Internet vond ik een foto van mijn lidmaatschapskaart van het Vonderkwartier uit 1947. Ik was toen 20 jaar oud. Ruim een halve eeuw later blijkt dat ik het zo hechte Vonderkwartier van toen kan vinden op een eigen website. Bij het bekijken van de verschillende buurtfoto’s uit die tijd komen mij veel dierbare herinneringen voor de geest. In 1936 ben ik op 10-jarige leeftijd met ons gezin van 13 personen gaan wonen in het gloednieuwe huis aan de Frederika van Pruisenweg 24. Onder andere door het (gelukkig) ontbreken van de veelsoortige hedendaagse passieve vormen van afleiding en niet te vergeten de oorlogsjaren met een volstrekte duisternis na zonsondergang (ik groeide op naar 18 jaar !) ontstond er snel een hechte vriendschap onder de jongens en meisjes uit de buurt en bovendien een sterke drang naar buitensporig gedrag.

Vooral in de jaren ’40-’45 leek de wereld volledig op zijn kop gezet en wij wilden als opgroeiende jongeren daarin niet achterblijven. Graag zou ik een aantal herinneringen uit die tijd aan de bewoners van het Vonderkwartier willen prijsgeven. Ik zal daarbij proberen zo nauwgezet mogelijk de plekken te beschrijven die bij de gebeurtenissen passen. Wij vermaakten ons bij voorkeur op en rond het stille en vaak lege plein. Echt lawaai was er bijna nooit. Wel hoorde je op gezette tijden de stoomfluit en het piepen van de remmen van de trein uit Valkenswaard, die toch al traag naderend, verder vaart moest minderen voor de spoorbomen vlakbij de huidige Ambassadeur.

Alle gangetjes achter de huizen in de buurt kenden wij als onze broekzak. Ons verzamelpunt, tegenwoordig “hangplek” geheten, vergeet ik al helemaal nooit meer. Dat was onder de overkapping bij drukkerij Luijks aan het einde van de Amalia van Anhaltstraat. Daarboven woonde de familie Hamilton met onze dikke vrienden Jules en Rob. Het plein zelf had een totaal ander aanzien. Alleen al op een steenworp afstand van het plein vonden we onderstaande winkeliers die het maar héél gewoon vonden om op het dwingende geluid van een sleepbel boven de winkeldeur, vanuit het woongedeelte (soms op de bovenverdieping) naar de winkel toe te komen:

Kruidenier Kantelberg
hoek Amalia van Anhaltstraat – Lod. Napoleonlaan)

Kruidenier van Dijk
hoek Lod. Napoleonplein – Hagenkampweg)

Kruidenier de Jong
hoek Sophia van Wurtemberglaan – Hendrik Casimirstraat

Bakkerij Duffhuis
hoek Lod. Napoleonplein – Sophia van Wurtemberglaan

Bakkerij van der Linden
knik aan de even zijde van de Frederika van Pruisenweg

Slagerij Pierre Achten
hoek Frederika van Pruisenweg – Hagenkampweg

Fietsenwinkel Boogaerds
Begin Frederika van Pruisenweg even zijde

Sigarenwinkel van Kuijk
bijna tegen de overweg aan van het spoor naar Valkenswaard

Café Het Vonderke

Ria Lemaire-Schellekens
Bep Sol
Gidea Verschuren – van Piere